آماتورها در عالم سیاست
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۲۶۵۱۸
در نبود احزاب و تشکلهای سیاسی و همچنین فراخ شدن حوزه عمومی بهوسیله شبکههای اجتماعی راه برای ورود آماتورها به دنیای سیاست هموار میشود؛ ایران نیز از چنین قاعدهای مستثنی نیست. موسم انتخابات فرصت مناسبی است برای ورود چهرههای بحثبرانگیز در شبکههای اجتماعی و همچنین سلبریتیها.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ شاید به همین دلیل هم باشد که این روزها نام ایرج ملکی زیاد به گوش میرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آن روزها که مردم به کارگردان «چطور به تو گیر ندادن» میخندیدند یا آخرین لطیفههای ایرج ملکی را در گوگل جستوجو میکردند، نمیدانستند او یکی از نامزدهای انتخاباتی مجلس دوازدهم خواهد شد و احتمال حضورش در خانه ملت سروصدای زیادی در شبکههای مجازی به پا میکند. او اینک یکی از چهرههای پر سر و صدای انتخابات است. با این حال برخی از جامعهشناسان و صاحبنظران او را یک «پدیده» اجتماعی میدانند که زاده فقدان حضور قوی احزاب در جامعه است.
زاده فضای پوپولیستی که راه را برای آماتورها و سلبریتیها به سیاست باز میکند. عدهای هم او را ماحصل فضای مجازی میدانند. فضایی که در آن سلبریتیهایی به وجود میآیند که میتوانند به فضای واقعی مردم و حتی سیاسی و اجتماعی راه پیدا کنند.
از همینرو گفتوگویی داشتیم با سعید معیدفر، جامعهشناس و نظر او را درباره حضور سلبریتیهای فضای مجازی در مجلس پرسیدیم. ایرج ملکی با نیت پیامهای هشداردهنده، فیلمهای جدی ساخت که به صورت ناخواسته «کمدی» شدند. بعد از این اتفاق او از این موقعیت یک فرصت ساخت و با اتکا بر شناخته شدنش در شبکههای اجتماعی شروع به طنزپردازی کرد.
لایوهای اینستاگرام میگذاشت و در آن برای مخاطبانش جوک تعریف میکرد که اتفاقا بسیاری از آنها هم در دسته جوکهای بیمزه قرار میگرفتند، اما شکل تعریف کردن و حالت او باعث میشد مخاطبانش بخندند. کاندیداشدن او، اما اعتراض و واکنش عدهای از فعالان اجتماعی و سیاسی را برانگیخته و تایید صلاحیت او یکی از سوالات جدی است که مطرح میشود.
سعید معیدفر، جامعهشناس در این زمینه میگوید: «سلبریتیها زمانی معمولا به یک موضوع واکنش نشان میدهند که فضای اجتماعی پیشتر به آن موضوع حساس شده باشد. فقط در این صورت است که سلبریتیها میتوانند تاثیرگذار باشند. بهنظر من اساسا وقتی جامعه در مورد موضوعی ذهنیت نداشته باشد، نظر یک سلبریتی تعیینکننده نخواهد بود.»
او اعتقاد دارد: «با توجه به فضای امروز ورود این نوع افراد یا به قولی سلبریتیها خیلی نقش مهمی را نمیتواند ایفا کند. چراکه بسیاری از مردم در تصمیمگیری نهایی خود آنها را مورد توجه قرار نمیدهند.» معیدفر همچنین حضور سلبریتیها به عالم سیاست را یک نوع خودکشی میداند: «ورود این افراد به سیاست به نظر من نوعی خودکشی است و در نهایت به دلیل نبود دانش در این زمینه کارهایی را انجام میدهند که باعث شرمساریشان شده و در نهایت مجبور میشوند از مردم عذرخواهی کنند.
اگر یادتان باشد یکی از خوانندگان ما که آدم خوبی هم بود و در میان مردم محبوبیتی داشت در انتخاباتی ورود کرد. بعدها به خاطر این کارش بارها و بارها از مردم عذرخواهی کرد و بعد از این ماجرا دیگر حتی به عنوان یک خواننده مورد توجه قرار نگرفت.»
او بر این باور است وقتی فردی بدون ارزیابی از شرایط موجود وارد حوزهای که نمیشناسد میشود یا با توصیه دیگران و به دست آوردن منافع کوتاه مدتی دست به اقداماتی میزند، خیلی زود جایگاه خود را از دست میدهد. این جامعهشناس معتقد است که حضور این افراد در نهایت هیچ تاثیری در سرنوشت انتخابات نمیگذارد و نمیتواند روی تصمیمات نهایی مردم اثرگذار باشد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: سلبریتی انتخابات قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل سلبریتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۲۶۵۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این پز اجتماعی میلیون ها تومان برای افراد آب می خورد | سگ گردانی و درآمد میلیونی داگ واکرها
همشهری آنلاین _ فاطمه عسگرینیا: زندگی با سگها! سبک زندگی جدیدی که خیلیها به تقلید از زندگی اروپاییان و پز اجتماعی در برابر دوست و فامیل آن را انتخاب کرده و البته حسابی هم گرفتار شدهاند. از هزینههای مراقبت بهداشتی و خورد و خوراک این زبانبستهها که بگذریم گردش و تفریح این سگها هم امروز برای صاحبانشان حسابی درد سرساز شده است. بهطوریکه خیلی اوقات ترجیح میدهند فردی را برای انجام این کار استخدام کنند و بابتش هم هزینههای هنگفتی را پرداخت کنند.
دنیا، یک سگ کوچک از نژاد پامرانین دارد، اما به قول خودش در طول ۲۴ ساعت شبانهروز نمیتواند آنطور که باید از سگش مراقبت کند: «صبحها ساعت ۶ از خانه بیرون میزنم و ساعت ۸ شب به خانه میرسم. در ۴ ساعت باقیمانده مجبورم کارهای منزل را انجام دهم و فرصتی برای رسیدگی به لاکی ندارم. بهخاطر همین مجبورم از داگ واکرها کمک بگیرم.»
او قبل از اینکه ازداگ واکرها برای این کار کمک بگیرد سری به پانسیونهای نگهداری از سگها زده، اما قیمتهای بالا پشیمانش کرده است: «پانسیونها صرفا ۸ ساعت در روز کار نگهداری از سگها را انجام میدهند که قیمتهایشان از ۲۰۰ هزارتومان تا ۶۰۰ هزار تومان متغیر است این در حالی است که ۸ ساعت برای من که یک کارمند هستم از لحاظ زمانی کافی و از لحاظ قیمتی ممکن نیست!»
داگ واکری؛ شغلی که دنیا از آن صحبت میکند این روزها طرفدارهای زیادی دارد، چراکه درآمدش در کنار زمان اندک کار، حسابی برایشان جذاب است. البته انجام این شغل شرط و شروطی هم دارد که مهمترینش حسن رفتار با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای گفتوگو با این افراد به یکی از بوستانهای تهران سر زدیم.
درآمد میلیونی از سگگردانیتیپ و ظاهرش مرتب و منظم است. قلاده چارلی (سگی از نژاد شیتزو) را بهدست گرفته و پابهپای او در بوستانک محله میچرخاند. با اینکه قد و قواره بزرگی ندارد، اما اغلب مردم و بچهها از چارلی میترسند، بهخاطر همین سعی میکند کمتر در میان جمع حاضر شود. به بهانه نزدیکی با سگی که به همراه دارد با او گپ و گفت میکنم و مشخص میشود او صاحب چارلی نیست فقط یک «داگ واکر» است. البته این اسم پرطمطراق خارجیها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانیها به او و همکارانش سگگردان میگویند: «۲ سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار میکردم. حقوق پایهام حقوق وزارت کاری بود. هیچ مزایای دیگری هم نداشت. ساعات کار گاهی تا ۱۲ ساعت در روز هم طول میکشید و این رسما باعث میشد تمام روزم از دست برود. یک روز به پیشنهاد عموی یکی از همکارانم که مسافر خارج از کشور بود و خبر داشت خانه مجردی دارم و تنها زندگی میکنم قرار شد یک هفته مسئولیت نگهداری سگش را قبول کنم. ابتدا این پیشنهاد را آن زمان بهخاطر رودربایستی قبول کردم، اما وقتی رقم پیشنهادی برای نگهداری از سگ را متوجه شدم با انگیزه بیشتری این کار را قبول کردم؛ به ازای ۲ هفته ۱۵ میلیون تومان! تنها مسئلهای که برای صاحب سگ مهم بود امنیت جا و اطمینان از غذای او بود که به نحو احسن انجامش دادم.» بعد از این قصه مزه مراقبت گران از سگ حسابی زیر زبان پیمان رفت بهطوریکه بهگفته خودش دیگر بیخیال شغلش شد و از آن تاریخ یک داگ واکر حرفهای شده است. او حالا روزی یک ساعت چارلی را برای گردش و تفریح بیرون میآورد و به ازای هر ساعت ۳۰۰ هزار تومان دریافت میکند؛ ماهی ۷ میلیونو ۲۰۰ هزار تومان به غیر از جمعهها که تعطیل است. آنهم فقط در ازای نگهداری از یک سگ: «کارم را دوست دارم. هم فال است هم تماشا. هر ماه مسئولیت گردش و تفریح روزانه ۳ سگ را برعهده دارم.»
دانشجو هستمبنی هم سگی از نژاد مالیتز است. تر و تمیز و آراسته با کفشها و لباسهایی که حکایت از شرایط زندگی او در یک خانواده متمول میدهد. اما کسی که قلاده او را بهدست گرفته و در بوستان مشغول همراهی او در قدم زدن است پسرکی ساده پوش است که خود را سعید معرفی میکند. اطلاعات زیادی درباره سگها ندارد میگوید: «صاحب این سگ یک مرد جوان است که بهخاطر شرایط شغلی و ماموریتهای مداوم فرصت گردش او را ندارد. من فقط روزی یک ساعت هر روز صبح بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی کردن به پارک میآورم.» سعید دانشجوست و چون پیدا کردن شغل پاره وقت برای او سخت است تن به این کار داده است: «نسبت به ساعت کاری که دارد درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانستهام آنطور که باید با سگها ارتباط برقرار کنم.»
انگلپراکنی در معابر و بوستانهای شهریهمینطور که با ما مشغول گپ و گفت است بنی هم در گوشه و کنار پارک میچرخد ضمن اینکه از فرصت استفاده و در فضای باز بوستان دستشویی میکند؛ رفتاری که دیدنش خانوادههای دیگر را آزردهخاطر میسازد. چرا که معتقدند سگگردانها بیمحابا سگهای خود را در فضای بوستانها و پیادهراهها رها میکنند و باعث آلودگی فضای تفریح بچهها و سلامت خانوادهها میشوند. یکی از شهروندانی که این صحنه را میبیند، میگوید: «متأسفانه عدهای با گرداندن سگهای خود در فضای شهری، بهخصوص بوستانها، موجب انگلپراکنی در شهر میشوند.» بهگفته این شهروند متأسفانه در کشور ما هیچ قانونی برای سگگردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا صاحبان سگها الزامی برای جمعآوری مدفوع رهاشده سگ خود در خیابان و بوستانهای شهر ندارند. این در حالی است که در کشورهای اروپایی اینطور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.
قانونگذار وارد شودبا توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیاکلی تنها چند نمونه از بیماریهای باکتریایی بسیار خطرناک هستند که از طریق مدفوع سگها به انسان منتقل میشود باید به نگرانی مردم درباره رهاسازی مدفوع سگها در معابر شهری و محل زندگی انسانها حق داد و به فکر چارهای برای حل این مشکل بود.
نگهداری از سگ و سبک زندگی جدیدی که عدهای از روی چشموهمچشمی دنبال ترویج آن در شهرها هستند موجب تولید مشاغل کاذب و درآمدهای ناشی از آن شده است، علاوه بر این نهتنها چالشهای اقتصادی و اجتماعی را پیش روی این افراد قرار داده که موجب نگرانیهایی برای به خطر انداختن بهداشت و سلامت افراد جامعه شده است؛ موضوعی که مدتهاست زنگ خطرش در جوامع شهری بهصدا درآمده و نیازمند توجه قانونگذاران است.
کد خبر 847543 برچسبها درآمد خبر مهم سگ بدون صاحب